11-12 yaşlarındayım...

Bu sefer 11-12 yaşlarında falanım. İlkokuldayız, bilgi yarışmasında. 5.sınıfta. Velet tabiri ile 5-B sınıfında. Toplam iki sınıf var bilgi yarışmasında. Birbirine düşürülmüş, sınıf kavgalarının olduğu, kapının önünde dikilen erkeklerin birbirine ters ters baktığı, laf attığı, her bokta sidik yarıştırdığı diğer sınıfla, 5-A sınıfıyla.

Bizim grupta ben ve 3 kız daha varız. Niye benim gibi adamı aldılarsa artık. Sanırım “3 kızın yanına bir de erkek sıkıştıralım” mantalitesinden. Ya da veli toplantılarında “Zeki ama çalışmıyor” klişesinin efsanesi olmamdan dolayı. Gruptaki tek erkeğim, erkeklerin gurur kaynağıyım adeta. Yarışmadan önce bana şans getirsin diye silgisini kalemini verenler, tezahürat yapanlar, saçma sapan bir sürü işler. Ha bir de sanırım matematikte çok iyi olmam da grupta olmamın bir sebebi olabilir. Galiba sadece matematik soruları için oturtulmuştum o kutluğa, evet.

Şimdi size yarışmanın sözel kısmının formatını anlatayım. Şöyle ki; sana kağıtta bir şeyin tanımını veriyorlar, sen de kartonlara tanımın neye ait olduğunu yazıp kaldırıyorsun, bu kadar basit. Tabii ki ben sözel kısım formatından bihaberim.
Matematik bölümü geçmiş, Din dersi sorularına gelmişiz. Ben de sessiz sessiz oturuyorum, bizi izleyen erkeklere göz falan kırpıyorum, doğru cevap sonrası artislik yapıyorum falan.

Bak şimdi gelen kağıtta buna benzer bir şey yazıyor:

"Allah rızası için fakirlere, muhtaç kimselere, karşılıksız olarak verilen şey, yapılan yardımdır."

Doğru cevap "Sadaka" tabii ki. Ama ben bunu okuyunca "Bu ne lan?" deyip takım arkadaşlarıma artis artis "Durun abi, ben bunu biliyorum. Yanlış bu cevap, böyle şey mi olur Allah aşkına" diyerek koskoca kartona cevabın yanlış olduğunu belirten "HAYIR" yazıyorum. Bi allahın kulu da sesini çıkarmıyor. 3 kız keriz gibi beni izliyor, beni onaylıyor. Sanki diğer sorularda kartona evet yazıyormuşuz gibi. Zaten heyecandan elleri ayakları titriyordu, şimdi gibi hatırlıyorum. Neyse sonra kartonlar kalkıyor, lan bi bakıyorum herifler ne evet yazmış, ne de hayır. Afallıyorum tabii ki.

Sonra kimsenin yazdığı doğru çıkmıyor, tam diğer soruya geçilecekken velinin biri kalkıp itiraz ediyor. "Sadaka ile Hayır aslında hemen hemen aynı şey" diyor. Jüri biraz düşünüyor, sonra kabul etmiyor cevabı. Veliler kalkıp itiraz ediyor, hocalarla tartışıyor, diğer sınıfın velileriyle bağırışmalar çağırışmalar falan. Bildiğin kıyamet kopuyor yani. Bu curcuna yaşanırken ben de kenarda mal mal bakarak ne olduğunu anlamaya çalışıyorum. Tabi bu olayın aslını çözmem de uzun bir zaman alıyor. Yalnız hepsini geçtim; verdiğim hayır cevabı ile rezil olmam gerekirken ortalığı birbirine düşürüyorum ya, anam beni cidden kadir gecesinde doğurmuş.